Αυτοάνοσα Νοσήματα και Ψυχολογία
Τα νοσήματα αυτής της κατηγορίας είναι αθόρυβα και χτυπούν όλες τις ηλικίες. Δύσκολα γίνονται αντιληπτά και τις περισσότερες φορές άλλη ασθένεια έχει κάποιος στο μυαλό του. Έχει σαν βάση τη γενετική μας προδιάθεση, την έκθεση μας στο περιβάλλον και την ψυχολογική μας διάθεση. Κυρίως εκδηλώνεται όταν ένας οργανισμός αγχώνεται για μεγάλο χρονικό διάστημα και βιώνει έντονο στρες. Φαίνεται σαν να προσλαμβάνει τα κύτταρα που έχουμε ήδη μια ευπάθεια.
Αυτή η κατηγορία ασθενειών έχει την τάση να αυξάναεται διαρκώς τα τελευταία χρόνια, καθώς πάνω από 100 διαφορετικούς τύπους νοσημάτων μετρούν οι επιστήμονες, δεδομένου ότι τα τελευταία χρόνια προστέθηκαν 20 νέα αυτοάνοσα, ακόμη έρευνες δείχνουν πως τα επόμενα χρόνια θα προστεθούν και ακόμη 40 νεότερα σε αυτή την ενδιαφέρουσα κατηγορία των αυτοάνοσων νοσημάτων. Στην κατηγορία των Α.Ν. έχουν μπει αρκετές ασθένειες που προϋπήρχαν και δεν γνωρίζουμε ακόμη τα αίτια που νοσεί ο οργανισμός. Ύστερα από χρόνια έρευνας έχει φανεί πως τα Α.Ν. εμφανίζονται ύστερα από περίοδο έντονου στρες και άγχους .
Η ανθρωποκεντρική προσέγγιση για την θεραπεία του αυτοάνοσου νοσήματος αποτελεί την μοναδική λύση ενός ασθενή. Ο λόγος είναι απλός, καθώς φαίνεται πως σε κάθε οργανισμό, έχει την τάση να αντιδρά με διαφορετικό τρόπο και μορφή. Η ψυχολογία έχει μεγάλη βαρύτητα στην υγεία του ασθενή, καθώς καθορίζει την εξέλιξη του Α.Ν. . Εστιάζει στα συναισθήματα, στις συμπεριφορές και στόχος είναι να δώσει την ικανότητα στον ασθενή, να αναγνωρίσει τις αιτίες που τον κάνουν να νιώθει με αυτόν τον πιεστικό τρόπο για το σύστημα του. Οι αιτίες συνήθως είναι εσωτερικές συναισθηματικές συγκρούσεις και έντονο στρες όπως προαναφέραμε.
*όπου Α.Ν. είναι συντομογραφία του αυτοάνοσα νοσήματα.
Αυτοάνοσα Νοσήματα και εκδήλωση
Πρώτα απ’ όλα να δούμε πως δημιουργούνται τα Α.Ν. . Προκαλούνται θα λέγαμε από τον ίδιο τον οργανισμό μας και συγκεκριμένα από το ανοσοποιητικό μας σύστημα, οπού επιτίθεται στα κύτταρα μας, εκείνα που δεν τα αναγνωρίζει ως δικά μας, αλλά σαν ξένα.
Οι παράγοντες που έχουν επηρεάσει τα κύτταρα μας να αλλάξουν τόσο πολύ την δομή τους, ώστε να μην τα αναγνωρίζει ως δικά του και ως κάτι απειλητικό το Ανοσοποιητικό μας σύστημα, είναι ποικίλοι και έχουν αυξηθεί πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια.
Στατιστικές έρευνες και μελέτες πάνω στην κατηγορία Α.Ν. Έχουν δείξει πως στην Αμερική 1/6 πολίτες νοσεί χρονίως. Ενώ στην Ευρώπη έχουμε ραγδαία αύξηση τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Η έρευνα έχει γίνει από την ΑΕΑΝ (Αμερικάνικη Ένωση Αυτοάνοσων Νοσημάτων).
Αυτοάνοσα Νοσήματα ποία είναι – Συμπτώματα
Τα Α.Ν. εκδηλώνονται με πολλαπλά συμπτώματα και πλήττουν κάποια περιοχή στο σώμα μας, μερικά διαστήματα βρίσκονται σε έξαρση και μερικά σε ύφεση. Γίνονται συνήθως αντιληπτά από πυρετό, πόνο, κόπωση, κακουχία, δερματικά εξανθήματα, υπέρταση και γαστρεντερικές διαταραχές.
Μερικά από τα Α.Ν. είναι :
- Ψωρίαση
- Η μυασθένεια Γκράβις
- Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 1
- Λύκος (Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος)
- Ρευματοειδής Αρθρίτιδα
- Νόσος του Κρόν
- Κοιλιοκάκη
- Σκλύρηνση κατά πλάκας
- νόσος του Addison
- κοιλιοκάκη
- σύνδρομο Guillain-Barré
- θυρεοειδίτιδα του Hashimoto
- βαριά μυασθένεια
- κακοήθης αναιμία
- πολυαρτηρίτιδα
- ρευματική πολυμυαλγία
- φαινόμενο Raynaud
- σαρκοείδωση
- σύνδρομο του Sjogren
- ελκώδης κολίτιδα
- και πολλές άλλες…
Σχετίζονται με τις συγκεκριμένες περιοχές στο σώμα μας :
- Εγκέφαλος
- Θυρεοειδής αδένας
- Οστά
- Μύες
- Δέρμα / επιδερμίδα
- Αναπνευστικό
- Νεύρα / νευροπάθεια
- Κοιλιακή χώρα
- Αίμα
*Πλέον ξεπερνούν τα καρδιολογικά νοσήματα σε συχνότητα.
Αυτοάνοσα Νοσήματα και παράγοντες
- Έλλειψη σε κάποια συστατικά π.χ. Βιταμίνη D
- Ιοί π.χ. HIV
- Τοξίνες
- Περιβαλλοντικοί παράγοντες π.χ. Καυσαέρια, ρύποι, πυρηνικά εργοστάσια
- Στρες – υψηλό επίπεδο και για μεγάλο χρονικό διάστημα
- Τρόπος ζωής
- Έλλειψη άσκησης
Αυτοάνοσα Νοσήματα και Θεραπεία
Νέες μελέτες μας δείχνουν πως το πρόβλημα δεν το έχει το ίδιο το ανοσοποιητικό μας σύστημα, όπου έτσι πιστεύαμε έως σήμερα.. με τα νέα δεδομένα, τα ίδια τα κύτταρα και τα ίδια τα όργανα αλλάζουν τη δική τους δομή και σύσταση και αυτός είναι ο λόγος όπου το ίδιο το ανοσοποιητικό δεν τα αναγνωρίζει.
Η Βιοθυμική Ψυχοθεραπεία έχει σαν σκοπό να αποκαταστήσει την φυσιολογική δομή σε κυτταρικό επίπεδο, εκφράζοντας τις ανάγκες του ίδιου μας του εαυτού. Βρίσκει τον λόγο η ψυχή μας να εκφραστεί και να δώσει αυτό που έχει ανάγκη ο εαυτός μέσα από τον ίδιο τον εαυτό.
Κάθε θεραπεία έχει μια δομή και μια διαδικασία, στην Βιοθυμική με τεχνικές της μοντέρνας κλινικής ύπνωσης, η θεραπεία έχει μοναδικό γνώμονα το καλό του εαυτού, όπου ο καθένας το φέρνει στην επιφάνεια για να θεραπευτεί.
Θα λέγαμε πως η ύπνωση λειτουργεί όπως το φως ενός φακού και φωτίζει τα σκοτεινά σημεία που νοσούν, τα οποία δεν μπορεί ο συνειδητός νους να τα εντοπίσει.
Πως το πετυχαίνει ;
Γνωρίζουμε πως η προσωπικότητα μας είναι χωρισμένη σε πλευρές *αναφορά στον Alfred Binet (1857 – 1911)
Όπου είναι ο πρώτος που μίλησε για τη δυνατότητα διάσπασης της ανθρώπινης προσωπικότητας, όταν ακόμη η ύπνωση βρισκόταν υπό αμφισβήτηση, όμως παράλληλα μεγάλοι ψυχοθεραπευτές και ψυχαναλυτές εφάρμοζαν όλο και περισσότερες θεραπευτικές τεχνικές συμπεριλαμβάνοντας την.
Στην Ελλάδα η Ελένη Σαββάκη, νευροεπιστήμων, ψυχαναλύτρια και καθηγήτρια φυσιολογίας γράφει στο βιβλίο της «οι παράλληλοι εαυτοί μας» :
Υπάρχουν δηλαδή νευρικά υποσυστήματα στον εγκέφαλο, τα οποία είναι ανεξάρτητα και λειτουργούν ταυτόχρονα και παράλληλα. Κατά συνέπεια, είναι πιθανόν ότι στον εγκέφαλο ολοκληρώνονται επιμέρους συνειδήσεις, όχι μόνο στο επίπεδο των παράλληλων νευρικών συστημάτων (π.χ. οπτική, ακουστική, σωματοαισθητική συνείδηση), αλλά και στο επίπεδο των παράλληλων νευρικών υπο-συστημάτων (π.χ. οπτική συνείδηση σχήματος, χρώματος, κίνησης). (Σαββάκη, 1997, Σελ. 2)
Για να συμπληρώσει με την εξής απορία :
Αυτά τα δεδομένα από το χώρο των νευροεπιστημών, εγείρουν πολλά ερωτήματα: Υπάρχουν άραγε και στο φυσιολογικό άτομο (όπως αποκαλύπτεται εάν τα δύο ημισφαίρια διαχωρισθούν με χειρουργική επέμβαση) περισσότερες από μία συνυπάρχουσες συνειδήσεις και βουλήσεις; Είμαστε άραγε μωσαϊκά πολλών συνεργαζόμενων ή ανταγωνιζόμενων εξωλεκτικών γνωστικών υποσυστημάτων, ενώ ο ανθρώπινος νους είναι μία κοινωνιολογική ενότητα με υπεύθυνο παράγοντα ενοποίησης το λεκτικό σύστημα; Οι παράλληλοι πολλαπλοί εαυτοί μας παίζουν άραγε βασικό ρόλο στην επιλογή της συμπεριφοράς μας ανά πάσα στιγμή; Πόσο συχνά εκλογικεύουμε λεκτικά εκ των υστέρων μια εξωλεκτική επιλογή μας για την οποία δεν έχει ενημερωθεί άμεσα η ομιλούσα συνείδηση; Πότε η λεκτική μας ερμηνεία είναι εκλογίκευση και πότε πραγματική αιτιολόγηση της εκλυόμενης συμπεριφοράς μας; (Σαββάκη, 1997, Σελ. 3)
Κάθε μας πλευρά εξυπηρετεί μια ανάγκη του εαυτού . Επίσης κάθε πλευρά δημιουργήθηκε για να προστατέψει τον εαυτό, όταν αυτός απειλήθηκε στο παρελθόν, έχοντας αποθηκεύσει έναν συγκεκριμένο τρόπο αντίδρασης. Μια στρατηγική αντιμετώπισης όπου μέσα στα χρόνια έχει τελειοποιηθεί, με την δύναμη της σκέψης και του ελέγχου της αίσθησης αυτής, με μοναδικό σκοπό να μην ξανά-πληγωθεί ο εαυτός με τον ίδιο τρόπο. Έτσι στις φορές που βρεθήκαμε σε αυτή τη θέση (απειλητική-δύσκολη) ο εαυτός δημιουργεί πλευρές, νεύρο-φυσιολογικά για να ανταπεξέλθει στις καταστάσεις αυτές. Όταν δημιουργήθηκαν ήταν εντάξει για εμάς, όμως στο σήμερα, κάποιες πλευρές έρχονται σε σύγκρουση εξυπηρετώντας διαφορετικές ανάγκες του εαυτού και πεποιθήσεις, κλονίζοντας με αυτόν τον τρόπο το κέντρο του εαυτού, τον πυρήνα μας και τον πυρήνα κάθε κυττάρου που συνδέεται με τις συμπεριφορές και τις αντιδράσεις που βιώνουμε.
Οι πλευρές του εαυτού είναι αρκετές και εξυπηρετούν τις δικές τους ανάγκες, εξυπηρετούν και προσέχουν το σύστημα μας, να μην ξανά-πληγωθεί, είναι σαν να είναι ολόκληρος ο εαυτός χωρισμένος σε κομμάτια. Ένα μικρό παράδειγμα είναι το εξής: Δεν είμαστε οι ίδιοι άνθρωποι στο γήπεδο, στην οδήγηση, στο σπίτι, στο πανεπιστήμιο, στο εξωτερικό.. έρχονται στο προσκήνιο οι πλευρές που σχετίζονται με τις εμπειρίες αυτές και συμπεριφερόμαστε αναλόγως. Εξαρτάται που βρισκόμαστε, προσαρμόζουμε και την τοποθέτηση του εαυτού, αυτό μπορεί να απαιτεί από το σύστημα μας να συνεργαστούν δυο ή τρεις πλευρές μεταξύ τους. Αλλιώς μιλάμε στον φίλο μας και αλλιώς σε έναν ξένο που μας ρωτά κάτι στον δρόμο. Μόλις αντιληφθούμε τα εξωτερικά ερεθίσματα τοποθετούμαστε αναλόγως, με συμπεριφορές ή εκφράσεις που ταιριάζουν μόνο με την συγκεκριμένη κατάσταση.
Στις προβληματικές καταστάσεις που βιώνουμε συγκρούονται οι πλευρές. Έρχονται στην επιφάνεια και καλούνται να αντιδράσουν, είναι σαν να χωρίζεται η ενέργεια του εαυτού. Αυτή η αντίδραση μοιάζει με μια εσωτερική συναισθηματική σύγκρουση, όπου δεν εξυπηρετεί τον ίδιο τον εαυτό, όμως έτσι έχουν μάθει οι πλευρές να αντιδρούν.
Φανταστείτε το τώρα αυτό να συμβαίνει για πολύ καιρό και με έντονο στρες.
Πως μαθαίνει ο οργανισμός και οι πλευρές να συνεργάζονται και να εξυπηρετούν τον ίδιο τον εαυτό;
Εκεί υπάρχει το θυμικό και η Βιοθυμική όπου με την λύση της Βιοθυμικής Θεραπείας βοηθά τον οργανισμό μας να λειτουργεί φυσιολογικά. Βοηθά τις πλευρές να εκφραστούν και να εκφράσουν το βαθύ τους συναίσθημα, αυτό που πραγματικά έχουν ανάγκη και αυτό έχει ανάγκη ολόκληρος ο εαυτός. Δίνει την αίσθηση της απόλυτης ηρεμίας, χωρίς θετική ή αρνητική κλήση.
Συμπεράσματα και Αυτοάνοσα Νοσήματα
Συμπεραίνουμε τα τελευταία χρόνια πως η κατηγορία των Α.Ν. μοιάζει με μαύρο κουτί για τον χώρο της υγείας. Καθώς ιατροί και ερευνητές δεν έχουν σαφή απάντηση για την αιτία των νοσημάτων, με αποτέλεσμα να δοκιμάζουν αρκετά και συνήθως επιλέγουν κάποιο βοήθημα φαρμάκου π.χ. Κορτιζόνη.
Σημαντικοί παράγοντες επίσης που αξίζει να ελέγξει κάποιος είναι η διατροφή, περιβάλλον, υγεία, άσκηση, τοξίνες κτλ.
Πρώτο στη λίστα αίτιο παραμένει το στρες, καθώς τα υψηλά επίπεδα στρες φαίνεται να κλονίζουν την ομαλή λειτουργία των κυττάρων.
Ύστερα από έρευνες έδειξαν πως άτομα που είχαν ή έχουν κάποιο Α.Ν. πέρασαν ένα δύσκολο διάστημα έντονου στρες (χάσανε δικό τους άνθρωπο, εξετάσεις, εργασιακή απόδοση, επίτευξη στόχων, αποδοχή από συνανθρώπους …κτλ) και έπειτα εκδηλώθηκε το Α.Ν. .
Συνήθως οι άνθρωποι δεν αντιλαμβάνονται την αίσθηση της πίεσης διότι εκλογικεύουν τα συμπτώματα, επομένως μαθαίνουν να ζουν υπό αυτές τις συνθήκες.
Η επίσημη λίστα για τα αυτοάνοσα νοσήματα είναι : https://www.aarda.org/diseaselist/
Πηγές :
- Δόβελος Ι., πλευρές του εαυτού, 2013
- Melissa Roth and Roger Moore – Autoimmune Disease and Hypnotherapy, 2011
- One-Session Demonstration Treatment of Psoriasis
Peter J Hawkins PhD., European Institute of Psychotherapy Jenö-László Vargha, Ph.D., “Babes-Bolyai” University, Cluj-Napoca, Romania Krisztina-Gabriella Szabó, “Babes-Bolyai” University, Cluj-Napoca, Romania
- Autoimmune Disorders: An Overview of Molecular and Cellular Basis in Today ’s Perspective
Sayantan Ray*, Nikhil Sonthalia, Supratip Kundu and Satyabrata Ganguly Ray et al., J Clin Cell Immunol 2012, S10 http://dx.doi.org/10.4172/2155-9899.S10-003